Iako se u javnosti nameće teza da je izgradnjom ovog preko hiljadu kilometara dugog autoputa povezana čitava bivša Jugoslavija, to u praksi nije bilo tačno. Naime, Bosna i Hercegovina, Crna Gora, Sandžak i Kosovo nisu obuhvaćeni ovim projektom. 

Prije tačno sedamdeset i jednu godinu otvorena je dionica autoputa “Bratstva i jedinstva” koja je povezala Zagreb i Beograd. Preko tri stotine kilometara autoputa otvorene su tog 27. jula 1950. godine uz veliku euforiju i praznično raspoloženje. 

Cjelokupna trasa puta koja je imala za cilj povezati Jugoslaviju od Slovenije do Makedonije, završena je u jesen 1963. godine, a na cjelokupnom projektu izgradnje učestvovalo je oko 600. 000 građana. 

Iako se u javnosti nameće teza da je izgradnjom ovog preko hiljadu kilometara dugog autoputa povezana čitava bivša Jugoslavija, to u praksi nije bilo tačno. 

Naime, Bosna i Hercegovina, Crna Gora, Sandžak i Kosovo nisu obuhvaćeni ovim projektom.

Kada je riječ o našoj zemlji, iako su tadašnji predstavnici SR Bosne i Hercegovine tokom 1946. godine zahtjevali da i Bosna i Hercegovina bude barem dijelom obuhvaćena, njihovi zahtjevi  odbijeni su uz pravdanje da to nije isplativo. 

Činjenica jeste da su navedena područja kroz koja nije prošao auto put većinski bila naseljena muslimanima, tačnije Bošnjacima i Albancima, što je u velikoj mjeri utjecalo na njihov nešto lošiji kvalitet življenja.

Neprolaskom autoputa kroz Bosnu i Hercegovinu i ostale zemlje, znatno je usporen ekonomski i privredni razvoj u odnosu na Hrvatsku, Sloveniju, Srbiju i Makedoniju koje su u velikoj mjeri bile povezane s ostatkom Evrope zahvaljujući izgradnji autoputa. 

U zemljama koje nisu bile obuhvaćene projektom izgradnje autoputa, prvi kilometri izgrađeni su tek nakon raspada Jugoslavije, krajem devedesetih i početkom dvijehiljaditih godina.